KSU - 1944

d F C d F C

d C d C F C
d C d C F C
d F C

d C d F A
d C B C d

Kiedyś dadzą ci karabin, każą równo stać,
Kiedyś każą załadować, potem oddać strzał
Siłą wpędzą do okopu, błoto wbiją w twarz,
Potem padnie rozkaz "Umrzyj!" i skończy się czas.

Rozkaz, rozkaz - idziemy ze śpiewem!
Rozkaz, rozkaz - a sztandar powiewa
Nasz.

Tamten frajer z drugiej strony to odwieczny wróg,
Rozkaz pada, rzucasz granat, on już jest bez nóg.
Miał 20 lat jak ty i chciał rzucić też.
Ty dostaniesz wielki order, z niego tryska krew.

Deszcze niespokojne potargały sad,
A my na tej wojnie ładnych parę lat.
Do domu wrócimy, w piecu napalimy
Nakarmimy Szarika, a potem Gustlika.